Mandy Roza
Ze komt uit een echte vrijwilligersfamilie. Dat ze zich inzet voor de voetbalclub waar ze al haar hele leven graag komt, is voor Mandy Roza (32) dan ook heel vanzelfsprekend.
Al zo lang Mandy zich kan herinneren, doet haar familie vrijwilligerswerk. ‘Mijn ouders werkten hard en hadden zes kinderen, maar waren altijd bereid om zich vrijwillig in te zetten. Van ons als kinderen werd hetzelfde verwacht. Zo leerde ik al jong om mijn steentje bij te dragen. Maar ik leerde ook hoe belangrijk vrijwilligers zijn voor clubs en verenigingen. Die blijven niet vanzelf draaien. Daarvoor heb je mensen nodig met hart voor de club, die zich belangeloos inzetten.’
Jubileum
Daarom is Mandy actief bij VV Lemmer, de voetbalclub waar ze al van jongs af aan komt. ‘Ik ben daar praktisch opgegroeid. Ons hele gezin zat op voetbal, dus in de weekenden waren wij op de club te vinden. Inmiddels voetbal ik niet meer, maar die plek is nog steeds mijn tweede thuis.’ Mandy zit in de jubileumcommissie: ‘Volgend jaar bestaat VV Lemmer honderd jaar. Dat vieren we een heel jaar lang met allerlei feestelijke activiteiten. De jubileumcommissie organiseert en regelt alles wat met het jubileum bestaan te maken heeft.’
De voetbalclub is mijn tweede thuis
Leerzaam
En dat is een flinke klus, vertelt Mandy. ‘Van het maken van een programma tot vergunningaanvragen, van offertes opvragen tot bands regelen… er komt veel bij kijken. Gelukkig vind ik het leuk om ermee bezig te zijn. Het is even iets anders dan werken of moeder zijn. Bovendien is het vaak ook best leerzaam: zo’n vergunningaanvraag bijvoorbeeld, dat had ik nog nooit eerder gedaan. Ik vind het een uitdaging om daarin te duiken en alles uit te zoeken.’
Kleine moeite
Hoewel ze eigenlijk alleen lid is van de jubileumcommissie, merkt ze dat ze langzaam maar zeker steeds meer taken op zich neemt. ‘De persoon die altijd de boekjes voor de thuiswedstrijden maakte, stopte ermee. Voordat ik het wist, had ik al toegezegd dat ik dat voorlopig wel kon doen. Voor mij is het een kleine moeite, en de club is er enorm mee geholpen. Ik zou het raar vinden om dan niet mijn hulp aan te bieden.’
Bevestiging
Of Mandy trots is op het vrijwilligerswerk dat ze doet? ‘Ik zie het niet als een prestatie. Ik doe mijn vrijwilligerswerk niet voor mezelf, maar voor de club. Omdat ik wil dat de club blijft bestaan en een fijne plek is en blijft voor alle leden’, zegt ze nuchter. ‘Natuurlijk is het fijn om af en toe te horen dat je het goed doet. Of dat leden blij zijn met de activiteiten die we organiseren. Die bevestiging, vooral van de mensen voor wie je het doet, geeft wel een voldaan gevoel.’Stille Helden verdienen een podium
Wij geloven dat mensen elkaar willen helpen gezond en vitaal te leven. Er voor elkaar zijn als dat nodig is. Vrijwilligers spelen hier een belangrijke rol in. Stille Helden zetten zich belangeloos in voor een ander én voor de gemeenschap. Wij delen graag hun verhaal én de boodschap: heb oog voor elkaar.
'De Friesland gelooft net als ik in de kracht van de mienskip. Vrijwilligers maken de mienskip een stukje mooier. Stuk voor stuk Stille Helden.' - Epke Zonderland