Petra ondersteunt nieuwkomers met regelzaken
Petra Plantinga (53) ondersteunt vluchtelingen met regelzaken en papierwerk. Geen gemakkelijke taak. Toch is het voor haar vanzelfsprekend om hulp te bieden. ‘Ik spreek de taal en ken de wereld van de zorg. Waarom zou ik die kennis niet gebruiken om een ander te helpen?’
Het is nog maar een paar jaar geleden dat Petra voor het eerst in contact kwam met jongens uit een asielzoekerscentrum. Het was op een sportveldje in de buurt, haar dochter voetbalde weleens met hen. Toen de jongens Petra en haar dochter beter leerden kennen, vroegen ze zo nu en dan om hulp of advies. ‘Het waren vragen als: hoe moet ik solliciteren? Hoe moet ik deze rekening betalen? Dingen die je gewoon niet kunt weten als je nieuw bent in een land. Zo ben ik hen gaan helpen. En daarna hun familie. Vrienden van de familie. Ja, dat balletje ging al snel rollen… Inmiddels is vrij bekend dat ik ondersteuning bied. Zo komen er steeds weer nieuwe mensen op mijn pad.’
Regelzaken en papierwerk
Sindsdien helpt Petra, die in het dagelijks leven in de gehandicaptenzorg werkt, vrijwel voortdurend vluchtelingen en statushouders met allerhande regelzaken en papierwerk. ‘Hulp aanvragen vanuit de Wmo, de juiste zorg regelen: het zijn dingen die voor veel Nederlanders al behoorlijk ingewikkeld zijn. Laat staan als je de taal niet spreekt! Dan heb je gewoon iemand nodig die je bij de hand neemt. Die je wegwijs maakt. Omdat ik de taal wél spreek en de procedures en criteria inmiddels aardig ken, zie ik het als mijn verantwoordelijkheid om die persoon te zijn.’
Deze mensen hebben iemand nodig die ze bij de hand neemt
Onkruid
En die verantwoordelijkheid gaat best ver: ‘Bij sommige gezinnen ga ik mee naar afspraken bij de gemeente of zelfs bij de huisarts.’ Lachend: ‘Ik ben heel creatief geworden in het vertalen van woorden naar plaatjes, om duidelijk te maken wat een ambtenaar of arts bedoelt.’ Soms is Petra’s hulp juist heel praktisch. ‘Ik kwam eens bij een jongen thuis die het onkruid in zijn voortuin metershoog had staan. Ik heb hem uitgelegd dat het in Nederland belangrijk is om je tuin netjes op orde te hebben. Dat dat hem zou helpen bij het inburgeren in de wijk. Daarna hebben we samen, met bestek uit de keukenla, het onkruid weg staan halen.’
Hoop
Petra groeide op in een familie waarin vrijwilligerswerk heel gewoon was. ‘Ik heb altijd geleerd om dat te delen. Wat ik heb, mag een ander ook hebben. Bovendien: deze mensen hebben zoveel meegemaakt, zoveel leed gekend. Zíj zijn de stille helden in dit verhaal. Omdat ze nog overeind staan. Het word tijd dat iemand zich eens om hen bekommert.’ Het is geen makkelijke taak die ze zichzelf heeft opgelegd. Dat geeft Petra eerlijk toe. ‘De hulpvragen zijn vaak best complex. Dan ben ik uren aan het bellen om iets geregeld te krijgen. De mensen die ik help, hebben bovendien al hun hoop op mij gevestigd. Ik wil ze niet teleurstellen.’
Emotionele momenten
Toch denkt ze er niet over om de handdoek in de ring te gooien. ‘Het is niet alleen maar zwaar hoor. Ze zijn vaak enorm dankbaar. En ik maak ook prachtige, emotionele momenten mee. Laatst nam een jongen me in vertrouwen. Hij vertelde hoe hij in Nederland was terechtgekomen, wat hij had meegemaakt. De emotie in zijn ogen… dat raakte me heel erg.’ Of haar vrijwilligerswerk haar leven verrijkt? ‘Ja, zonder twijfel. Dat ik er voor iemand kan zijn, het leven een beetje makkelijker kan maken, geeft me een goed gevoel. En doordat ik steeds meer besef hoe zwaar het leven kan zijn, geniet ik meer van het moois in mijn eigen leven.’
Stille Helden verdienen een podium
Wij geloven dat mensen elkaar willen helpen gezond en vitaal te leven. Er voor elkaar zijn als dat nodig is. Vrijwilligers spelen hier een belangrijke rol in. Stille Helden zetten zich belangeloos in voor een ander én voor de gemeenschap. Wij delen graag hun verhaal én de boodschap: heb oog voor elkaar.