Marcel is huismeester bij de Voedselbank

Hij is er elke dag. Ook als hij eigenlijk geen dienst heeft. Marcel Bourgonjen houdt niet van stilzitten. Dus toen hij door gezondheidsproblemen arbeidsongeschikt werd, meldde hij zich al snel als vrijwilliger bij de Voedselbank. ‘Ooit stond ik daar zelf in de rij. Na een scheiding had ik het financieel zwaar. Ik was zo dankbaar voor de hulp van de Voedselbank. Als die er niet was geweest, had ik toen niks te eten gehad. Ik heb me daarom altijd voorgenomen om ooit iets terug te doen. Dat ik dat nu op deze manier kan doen, geeft me een heel goed gevoel.’

Trieste ontwikkeling

Marcel, die inmiddels zelf geen cliënt meer is, is huismeester bij het Heerenveense filiaal van de Voedselbank. ‘Ik doe eigenlijk alle werkzaamheden die maar nodig zijn. Etenswaren ophalen bij winkeliers, opruimen, schoonmaken, en natuurlijk de uitgifte aan onze cliënten op maandag, woensdag en vrijdag.’ Marcel merkt dat steeds meer mensen genoodzaakt zijn om gebruik te maken van de hulp van de Voedselbank. ‘Ons cliëntenaantal is het afgelopen jaar erg gegroeid. De hoge inflatie en energierekeningen zijn voor veel mensen niet op te brengen. Een trieste ontwikkeling.’

Privacy

Hoewel de cliënten van de Voedselbank vaak hun dankbaarheid uiten aan Marcel en zijn collega’s, is er ook veel schaamte. ‘Niemand komt hier omdat hij dat zo leuk vindt. Daarom is privacy bij ons heel belangrijk. Als ik op straat een cliënt tegenkom, zal ik diegene nooit aanspreken, tenzij hij zélf een praatje begint. En komt er een bekende bij de Voedselbank, dan vertel ik dat aan niemand. Dat blijft tussen ons.’

Verbonden

Marcel weet uit eigen ervaring dat de hulp van de Voedselbank van grote betekenis kan zijn. ‘Ik voel me verbonden met de cliënten. Ik weet hoe het is als je in die rij staat.’ Zijn vrijwilligerswerk brengt hem dan ook veel voldoening. Maar een held, dát voelt hij zich niet. ‘Ooit had ik zelf hulp nodig, nu kan ik een ander helpen. Dat is hoe ik het zie.’